17 lipca 2008 (zmod.: 6 kwietnia 2011)

Dziś do sukcesu nie dochodzi się przez pracowitość. Ludzie pracowici siedzą na etatach. Do sukcesu dochodzi się przez koncentrację – przez skoncentrowanie działań i myśli na konkretnych zjawiskach. Koncentracja, a nie rozproszenie, szczególnie w tak wyspecjalizowanych rynkach, jak dziś. Pracowitość gwarantowała sukces w epoce industrialnej. Dziś można zarabiać tysiące złotych pracując 1 godzinę dziennie. Osoba zarabiająca 10 000 zł miesięcznie niekoniecznie pracuje 5 razy ciężej od osoby zarabiającej 2 000zł. Zależność jest wręcz odwrotna.

Chcąc przemieścić się musisz zawsze znać 2 punkty – miejsce gdzie jesteś obecnie i tam gdzie chcesz być. Analogicznie sytuacja wygląda w planowaniu finansów. Jeżeli chcesz coś osiągnąć musisz jeszcze mieć świadomość tego, gdzie jesteś teraz. Świadomość osobistego potencjału. Można wydzielić 5 rodzajów potencjału: fizyczny, czasowy, intelektualny, emocjonalny i finansowy. Każdy z nas dysponuje określonym poziomem tych potencjałów.

Potencjał fizyczny ma szczególne znaczenie przy np. robotach fizycznych, kulturystyce itd. U większości ludzi, o ile są zdrowi, jest on podobny – wszyscy posiadają 2 ręce, 2 nogi.

Potencjał czasowy – młodzi ludzie są w lepszej sytuacji – zostało im więcej lat życia. Potencjał czasowy określa jakim dysponujesz czasem w 2 rodzajach szczególności: ogólnie i szczególnie. Ogólnie dysponujesz takim potencjałem czasowym, ile lat życia przed tobą. Szczególnie określa ile czasu dziennie masz do dyspozycji, żeby rozwijać swoje potencjały lub realizować zadania. Jeżeli jesteś pracownikiem najemnym i pracujesz po 12h dziennie, oprócz tego musisz jeszcze spać, jeść, przemieszczać się, to może się okazać, że twój potencjał czasowy to 1h dziennie.

Aby określić swój potencjał czasowy musisz sobie zadać pytania: „Ile jeszcze zostało mi czasu?”, „Na co przeznaczam teraz czas?”. Można zwiększyć swój potencjał czasowy np. rezygnując z oglądania telewizji (albo ograniczając). Odzyskasz swój potencjał czasowy odrzucając czynności, które do niczego nie prowadzą. Zadaj sobie pytanie: „Czy to co teraz robię coś mi daje?”. Jeżeli odpowiedź brzmi „Robię to dla zabicia czasu” to najwyższa pora wprowadzić zmiany.

Najlepsze pomysły powstają tuż przed zaśnięciem, zaraz po przebudzeniu i podczas jazdy samochodem. Jesteś wtedy w tzw. stanie alfa (spowolnienie częstotliwości myśli umożliwiające współdziałanie obydwu półkul mózgowych – kreatywnej i logicznej, w stresie ta kreatywna nie działa). Telewizja wprowadza bardzo szybko w stan alfa, bo już po 10-12 minutach, tylko że wtedy jesteś nastawiony na przyjmowanie wiadomości, jesteś podatny na programowanie przez treść przekazu. Jadąc w samochodzie, jesteś podatni na własne myśli. Przychodzą wtedy do głowy wspaniałe pomyły, dlatego warto wozić ze sobą dyktafon.

Potencjał intelektualny. Na potencjał intelektualny składają się takie zjawiska, jak faktyczne wykształcenie, czyli to, co wyniosłeś z uczelni czy szkoły w postaci wiedzy, a nie to, co zaliczyłeś. Zaliczyć a umieć to dwie zupełnie różne rzeczy. Jakie są twoje szczególne zdolności? Każdy człowiek ma jakiś talent. Co potrafisz robić naprawdę dobrze? Jaką masz specjalistyczną wiedzę? Jakie masz doświadczenie? Jakiego doświadczenia i wiedzy ci brakuje? Wszystko to stanowi o twoim potencjale intelektualnym, pozwala odpowiedzieć na pytanie, czy jest on wysoki, czy niski. Pracując jako pracownik najemny nie trzeba być osobą wysokich lotów.

Prawie 80% wpływu na to, jak się będziemy w życiu mieli ma nasza inteligencja emocjonalna, intelekt jedynie 20%. Czy jesteś inteligentny emocjonalnie? Potencjał emocjonalny jest wyrabiany, ale jego wyrobienie zajmuje 3-5 lat. Potencjał emocjonalny odpowiada na pytanie „Jak reaguję na problemy?”. Problemy to rzecz dobra, trzeba je lubić. Pozwala to je dostrzegać i rozwiązywać. Jeśli rozwiążesz problem dużej ilości ludzi to zarobisz. Im większe problemy będziesz potrafił rozwiązywać, tym więcej będziesz zarabiać. Większość ludzi od problemów ucieka, nie chce ich mieć i ich nie widzi. Problemy prowadzą do rozwoju.

« nowszy

starszy »

padre (gość)