15 sierpnia 2010 (zmod.: 14 września 2011)

Wyróżniamy 2 podstawowe rodzaje leasingu:

1) Operacyjny - częściej stosowany, 90% umów leasingu to umowy leasingu operacyjnego
2) Finansowy - stosowany sporadycznie

Jakie są podstawowe różnice pomiędzy nimi?

Pierwszą różnicą jest okres, na który podpisuje się umowę. W leasingu operacyjnym ze względów podatkowych okres ten jest zazwyczaj krótszy, niż okres amortyzacji leasingowanego przedmiotu, ale nie krótszy niż 40% tzw. normatywnego okresu amortyzacji środka trwałego bądź 10 lat - w przypadku nieruchomości. Normatywny czas amortyzacji to czas podany w latach, w którym środek trwały się zamortyzuje.

W leasingu finansowym nie ma ograniczeń w zakresie długości trwania umowy. Teoretycznie może więc trwać od miesiąca do nieskończoności ;) W praktyce jednak firmy leasingowe rzadko godzą się na leasing dłuższy, niż 5 lat.

Każdy środek trwały ma przypisaną stawkę amortyzacji. Przykładowo dla nowego samochodu jest to 20% rocznie, czyli aby nowy samochód wrzucić w całości w koszty działalności potrzeba aż 5 lat, ponieważ rocznie amortyzujemy jedynie 20% jego ceny zakupu netto. (Upraszczam, ale nie chcę wchodzić w kwestie odliczania podatku VAT)

Drugą różnicą jest strona amortyzująca przedmiot leasingu.
W leasingu operacyjnym odpisów amortyzacyjnych od przedmiotu umowy dokonuje firma leasingowa. Z kolei opłata wstępna, raty miesięczne, wykup i wydatki związane z użytkowaniem przedmiotu leasingu są kosztem uzyskania przychodu korzystającego.

W leasingu finansowym przedmiot jest amortyzowany przez korzystającego (klienta). Kosztem uzyskania przychodu dla korzystającego są tylko odsetki od każdej raty leasingowej.

Kolejna różnica dotyczy celowości umowy leasingu.
W leasingu operacyjnym korzystający może tylko używać środka trwałego przez okres leasingu, bądź używać go w trakcie trwania umowy oraz wykupić po jej zakończeniu za wartość wykupu. Wartość wykupu zależy od okresu leasingu i stawki amortyzacji przedmiotu leasingu.

W leasingu finansowym celem umowy jest używanie i zakup środka trwałego. Ponieważ w umowie tej nie ma wartości wykupu korzystający staje się właścicielem przedmiotu leasingu po zapłacie ostatniej raty. Dlatego też patrząc na sumę opłat leasing finansowy jest nominalnie nieco tańszy od leasingu operacyjnego.

Następna różnica: czyim środkiem trwałym jest przedmiot leasingu w świetle rachunkowości?

W leasingu operacyjnym przedmiot leasingu jest środkiem trwałym firmy leasingowej (finansującego), w leasingu finansowym odwrotnie - przedmiot leasingu zalicza się do środków trwałych korzystającego (klienta).

Ostatnia różnica tkwi w podatku VAT.
Leasing operacyjny traktowany jest jako usługa. W związku z tym każda rata leasingu powiększana jest o 22% podatku VAT, który podlega odliczeniu. Od stycznia 2011r. do końca 2012r. VAT wzrośnie do 23% .

Inaczej sprawa wygląda w leasingu finansowym, traktowanym jako dostawa towaru. Tutaj korzystający musi zapłacić cały VAT z góry (razem z VATem od odsetek) wraz z opłatą wstępną. Stawka VAT do zapłaty jest tu zgodna ze stawką VAT leasingowanego przedmiotu. Przykładowo przy leasingu aparatu mammograficznego korzystający zapłaci aktualnie 7% VAT. Co więcej w tym przypadku VAT od rat leasingowych również wyniesie 7%.

Podobnie, jak w leasingu operacyjnym, VAT podlega odliczeniu.

Jeżeli chcesz wziąć leasing wejdź na stronę: leason.pl i skontaktuj się ze mną osobiście.

« nowszy

starszy »