27 grudnia 2010 (zmod.: 18 lutego 2011)

Strefa komfortu (ang. comfort zone) to Twoje wewnętrzne przyzwyczajenie do nie podejmowania działania, jeśli to działanie jest dla Ciebie większym lub mniejszym ryzykiem, pójściem w nieznane. Dotyczyć to może decyzji, które wiążą się z małym wysiłkiem (np. wysłanie e-maila, wykonanie telefonu w jakiejś sprawie) lub większym zaangażowaniem (np. zmiana miejsca zamieszkania).

Większość z nas ma w miarę uregulowane życie. Przeciętna osoba codziennie wstaje, je śniadanie i idzie do pracy, na uczelnię lub do szkoły. Potem wraca do domu, spędza w jakiś sposób swój wolny czas i idzie spać. Tak z grubsza wygląda większa część życia zwykłej osoby. Co jakiś czas w życiu zwykłego człowieka pojawiają się rozmaite szanse i okazje.

Nawet jeśli wszelkie logiczne argumenty podpowiadają nam wtedy, żeby podjąć ryzyko, to wewnątrz czujemy strach, że może to być zły pomysł, że może się nie udać i lepiej nie robić nic, a może następnym razem się zdecydujemy. Jest to strach przed pójściem w nieznane czyli wyjściem poza strefę komfortu.

Jak odważyć się wyjść poza strefę komfortu?

Przede wszystkim decyzje podejmuj szybko (więcej na ten temat w artykule „Podejmowanie decyzji”). Da Ci to pewność siebie. Zbyt długie zastanawianie się nad jakąś decyzją sprawi, że Twój wewnętrzny głos, który odwodzi Cię od podejmowania ryzyka, podsunie Ci więcej argumentów na nie, i w ostateczności może nie pozwolić Ci na opuszczenie strefy komfortu.

Trzeba myśleć pozytywnie, być nastawionym „na tak”. Zazwyczaj niewiele lub nic nie masz do stracenia, a dużo do zyskania. Taką postawę w ciekawy sposób przedstawia film pt. „Yes Man” (polski tytuł: „Jestem na tak”) z Jimem Carreyem w roli głównej. Główny bohater wiedzie niezbyt udane życie mężczyzny po 30-stece. Ma spokojną pracę w banku, która zapewnia mu byt. Nie ma ochoty wychodzić na imprezy, ani próbować czegokolwiek nowego. Czuje się bezpiecznie, jednak w rzeczywistości jest nieszczęśliwy.

Sytuacja zmienia się w momencie, w którym przyjmuje postawę „na tak”, tzn. musi zgadzać się na każdą okazję, którą prezentuje mu los. Nie zawsze kończy się to pomyślnie, jednak życie głównego bohatera diametralnie się zmienia. In plus oczywiście. Całość ujęta jest w bardzo komediowym stylu (jak przystało na filmy z udziałem Carreya), jednak bardzo dobrze oddaje, ile można zyskać, jeśli nauczymy się wychodzić poza strefę naszego komfortu i korzystać z nadarzających się okazji.

Kolejnym sposobem na wychodzenie z własnej strefy komfortu jest stawianie się przed faktem dokonanym. Jeśli masz zaproszenie na fajną imprezę, po prostu natychmiast odpowiedz, że przyjdziesz. Trudniej będzie Ci później odwołać swoją wizytę. Jeśli dostałeś ofertę naprawdę lepszej pracy, to ją przyjmij, wtedy przestaniesz martwić się, czy poradzisz sobie w nowym środowisku.

Na koniec warto pamiętać, że wszyscy ludzie sukcesu to ci, którzy z łatwością potrafili wychodzić poza swoją strefę komfortu. To ci, którzy cały czas szli do przodu i nie obawiali się, że coś może się nie udać lub, że sobie nie poradzą. Myśleli pozytywnie, bo tylko takie myślenie mogło ich do czegokolwiek doprowadzić. I nigdy tego nie żałowali.

Nie musisz od razu podejmować nie wiadomo jak wielkich decyzji. Zacznij od rzeczy małych. Staraj się to jednak robić tak często jak to tylko możliwe. Cały czas podążaj do przodu, zgodnie ze swoimi marzeniami. Tylko Ty je możesz spełnić.

« nowszy

starszy »