8 sierpnia 2008 (zmod.: 9 lutego 2010)

Komunikacja niewerbalna to narzędzie, dzięki któremu możesz zwiększyć swoją wiarygodność. Badania dowiodły, że ogólne uczucie towarzyszące komunikowaniu składa się w 7% ze słów, 38% z gestów i aż w 55% z mimiki. Dlatego dobrze wiedzieć, co jaki gest oznacza.

Zacznę od przypomnienia, że wygląd zewnętrzny jest ważny (piszę o tym w artykule „Kilka wskazówek jak odnieść sukces”). 99% opinii o człowieku powstaje u innych w ciągu pierwszych dziewięćdziesięciu sekund kontaktu z nim. Co więcej, masz tylko jedną okazję, aby wywrzeć pierwsze wrażenie, powinno Ci więc zależeć, żeby było ono pozytywne. Duże znaczenie odgrywa przy tym ubiór - schludny wygląd to dla wielu osób informacja o tym, jak solidny jest ich rozmówca, na ile zorganizowany i dokładny.

Najczęstsze gesty i ich znaczenie:

• dłonie ściśnięte, bądź schowane np. pod stół (brak pewności siebie, lęk, nieczyste zamiary)
  
• rozwarte, uniesione ramiona (otwartość, opiekuńczość, mądrość, władza - gest Papieża, polityków)
  
• splatanie rąk na piersiach przez mężczyzn (tworzenie bariery, niepewność)
  
• machanie wystawionym do góry palcem wskazującym (gest forsowania wzbudzający agresję, "patrzcie, jestem lepszy, wiem co mówię", straszenie)
  
• nogi schowane pod krzesłem, "nogi w starterach" (niepewność, chęć ucieczki)
  

Podczas komunikowania się ważny jest kontakt wzrokowy, ludzie spoglądają na siebie przez 30 do 60% czasu trwania rozmowy. Jeśli rozmówcy nie są wobec siebie uczciwi, patrzą na siebie poniżej 30% czasu trwania rozmowy, natomiast kiedy bardziej zainteresowani są sobą, niż omawianą sprawą, patrzą na siebie ponad 60% czasu rozmowy. Jeżeli chcesz kogoś przekonać o swojej uczciwości, musisz patrzeć mu prosto w oczy. Gdy uciekasz ze swym wzrokiem, rozmówca czuje, że Twoje słowa nie są zgodne z gestami i przestaje wierzyć w to, co mówisz.

Osoby nawiązujące częstszy kontakt wzrokowy są odbierane bardziej pozytywnie, patrzenie komuś w oczy jest oznaką prawdomówności, przyjaznych intencji, uczciwości oraz szczerości i pomaga budować zaufanie. Uciekanie wzrokiem budzi niepewność i powoduje brak zaufania. Ludzie unikający spojrzenia postrzegani są jako nerwowi, napięci, wykrętni, nieuczciwi.

Przerwanie kontaktu wzrokowego, a następnie wzniesienie głowy do góry lub spuszczenie jej w dół z wyrazem skupienia oznacza: zaczekaj chwilę, zastanawiam się. Wzmocnienie kontaktu wzrokowego z równoczesnym zmarszczeniem brwi i ruchem głowy mówią: nie zrozumiałem, powtórz. Podtrzymywanie kontaktu i rytmiczne potakiwanie głową informują o zrozumieniu. Długie spojrzenie utkwione w rozmówcy mówi o chęci zdobycia dominującej pozycji.

Unikanie kontaktu wzrokowego może być odbierane jako lęk i chęć ucieczki (jeśli równocześnie wzrok jest spuszczony w dół) albo jako lekceważenie, kiedy wzrok jest skierowany w bok. Kontakt wzrokowy jest przerywany, jeśli stawiane pytania są niezręczne, lub rozmówcę dręczy poczucie winy. Z kolei kiedy rozmówca jest zły i zaczyna się bronić kontakt wzrokowy nasila się. Człowiek agresywny ma szeroko otwarte oczy, patrzy prosto w oczy partnera, ma zachmurzone brwi i mocno zaciśnięte usta.

« nowszy

starszy »